Dictionary of Greek. 2013.
μικρόχαρος — η, ο 1. αυτός που χαίρεται με μικρά και ασήμαντα πράγματα: Είναι μικρόχαρος και παρά τη φτώχεια του δεν γκρινιάζει. 2. μικροπρεπής, πρόστυχος, χυδαίος: Δεν τη θέλουμε στην παρέα, γιατί είναι μικρόχαρη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μικρ(ο)- — (ΑΜ μικρ[ο]) τύπος «σύνθετου υποκοριστικού» (πρβλ. λιγο , χαμο , υπο κ.ά.) που ανάγεται στο επίθ. μικρός*. Δηλώνει σμίκρυνση ή υποκορισμό τής σημ. τού β συνθετικού, ενώ χρησιμοποιείται και για να προσδώσει μειωτική σημ. στο β συνθετικό (πρβλ.… … Dictionary of Greek
μικροφιλόδοξος — η, ο 1. αυτός που έχει ασήμαντες φιλοδοξίες, που ικανοποιείται με ασήμαντα πράγματα, ο μικρόχαρος 2. αυτός που είναι μικρός, άσημος και συνάμα φιλόδοξος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1891 στην εφημερίδα Εφημερίς] … Dictionary of Greek
μικροχαρής — ές (Α μικροχαρής, ές) βλ. μικρόχαρος … Dictionary of Greek
